O przypadkowym odkryciu drewnianych konstrukcji podczas budowy kłeckiego boiska sportowego poinformował Uniwersytet Poznański Burmistrz Miasta Kłecka Jan Garski. Badania kłeckiego grodziska rozpoczęły się 20 czerwca 1937 r.(równolegle prowadzone były badania w Biskupinie) Na polecenie prof. Józefa Kostrzewskiego kierował nimi Witold Hensel, pomagał mu Kazimierz Łukasiewicz student UP oraz początkowo dziesięciu a później dwudziestu dwóch robotników.
Do głównych celów postawionych przez zespół badaczy należało:
- ustalenie użytkowego przeznaczenia odsłoniętych konstrukcji drewnianych
- ustalenie sposobu budowy wału, wyglądu grodu i podgrodzia oraz wzajemnego stosunku ich do siebie
Prace rozpoczęto od obszaru, na którym miejscy robotnicy natknęli się przypadkowo na konstrukcje drewniane i kamienne ( oznaczone na rys. 1). Po zdjęciu warstwy ziemi narzuconej w tym miejscu podczas budowy stadionu miejskiego ok. 1932 r. przystąpiono do zdejmowania pierwszej warstwy kulturowej grubości ok. 40 cm. W warstwie tej znaleziono konstrukcje kamienne, które wg przeprowadzonych później badań pochodzą z XIII – XIV w.
Konstrukcje kamienne składały się:
prawdopodobnie z fundamentu muru obronnego – mur ten zbudowany był z nieobrabianych dużych kamieni, łączonych rodzajem zaprawy murarskiej, był szeroki 1,27 – 1,40 m. Był on przerywany mniej więcej w środku odkrytego terenu przez rodzaj budynku nieregularnie prostokątnego o wymiarach 4 x 3,5 m o zaokrąglonych narożnikach. W pobliżu wyżej opisanej konstrukcji znaleziono szczątki ceramiczne, ceramika ta reprezentowała typowo pełno średniowieczne formy, co pozwoliło określić datację kamiennych fundamentów
na ok. XIII – XIV w. Nie odnalezienie pozostałości cegły, może wskazywać iż budowla ta drewniana i stanowiła fragment umocnień zamkowych, które uległy zapewne zniszczeniu podczas najazdu Krzyżaków w XIV w.
W obrębie poszczególnych warstw, znaleziono duże ilości ceramiki, kości zwierzęcych i ości rybich, kilkanaście ułamków polepy oraz rozmaite przedmioty użytkowe.
Praca wykopaliskowe zakończyły się 20 września 1937 r. Plan sytuacyjny badań non profit wykonał Marian Hensel z Gniezna