Obecny kłecki cmentarz parafialny powstał po 1852 r., wówczas cmentarz znajdujący się za miastem przy nieistniejącym już kościele p.w. św. Barbary przestał spełniać swoją pierwotną rolę. Na poniższej fotografii z lat 30 – tych XX w., widać jeszcze jego pozostałości – powstał on na obszarze na którym znajdowała się cześć kłeckiego grodziska.
Wspomniany kłecki cmentarz nie był jednak jedynym, zarówno przy kościele farnym oraz kościółku p.w. św. Ducha znajdowały się cmentarze przykościelne. Zamieszkujący Kłecko Katolicy nie byli jedynym miejscowym wyznaniem, obok nich żyli również Ewangelicy i Żydzi, którzy posiadali swoje miejsca pochówku na tzw. Kierkowie. Jedynie cmentarz ewangelicki przetrwał w pewnej swojej części do naszych czasów. Kirkut żydowski został zniszczony przez niemieckiego okupanta, a macewy z niego pochodzące użyto do wybrukowania kłeckich ulic.
Na kłeckim cmentarzu parafialnym tuż przy głównym wejściu znajduje się kaplica parafialna p.w. Św. Krzyża , w której podziemiach spoczywają jej fundatorzy. – Tadeusz i Władysława Bielawscy.
Kierując się na zachód od kaplicy po prawej stronie usytuowane są mogiły kłeckich proboszczów nie ma wśród nich ks. Kan. Józefa Dydyńskiego, który spoczywa razem ze swoim ojcem w innej części cmentarza oraz ks. Kan. Maksymiliana Koncewicza, który został pochowany razem z cywilnymi obrońcami Kłecka z września 1939 r. – jako ich kapłan oraz pełniący rolę tymczasowego burmistrza miasta. Idąc dalej po lewej stronie można zobaczyć miejsca spoczynku kłeckich bohaterów, którzy oddali swoje życie za Ojczyznę podczas Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 oraz uczestników cywilnej obrony Kłecka z 1939 r. Wśród nich znajduje się pomnik najmłodszych bohaterów wydarzeń wrześniowych – trzech poległych harcerzy Sylwestra Śliwińskiego oraz Waleriana i Stanisława Mężyńskich. Kierując się dalej na północ dochodzimy do kamiennego obelisku poświęconego rodzinie prof. W. Nehringa z Kłecka, którego ciało spoczywa we Wrocławiu oraz do wspomnianego nagrobka ks. Kan. Józefa Dydyńskiego – wieloletniego kłeckiego proboszcza, autora monografii Kłecka oraz wielu artykułów naukowych. W dalszej części cmentarza dominują ozdobne grobowce pochodzące w znacznej mierze z początku XX w. Główna aleja cmentarza zwieńczona jest potężnym drewnianym krucyfiksem.
Kłecka nekropolia jest miejscem spoczynku wielu zasłużonych kłecczan, którzy swoje życie poświęcili temu miastu. Należy również pamiętać, że wielu z kłeckich bohaterów nie powróciło jeszcze do swojej ukochanej miejscowości. Są wśród nich por. Jan Lapis oraz Tadeusz Kutzner dowódcy cywilnej obrony Kłecka, ich miejsca spoczynku są do tej pory nieznane.